การวิเคราะห์เทคโนโลยีผนังม่านของอาคารสนามบินแห่งใหม่ในกรุงปักกิ่ง

สนามบินแห่งใหม่ปักกิ่งตั้งอยู่บนฝั่งเหนือของแม่น้ำหยงติง ระหว่างเมืองลี่เซียน เมืองยูหัว เขตต้าซิง ปักกิ่งและเขตกวงหยาง เมืองหลางฟาง มณฑลเหอเป่ย ห่างจากจัตุรัสเทียนอันเหมินไปทางเหนือ 46 กิโลเมตร และห่างจากสนามบินแคปิตอล 68.4 กิโลเมตร เป็นโครงการสำคัญระดับชาติ การออกแบบระบบผนังม่านของโครงการนี้เริ่มต้นจากการทำงานของอาคารและสภาพธรรมชาติ พิจารณาคุณสมบัติและข้อกำหนดในด้านประสิทธิภาพด้านความปลอดภัย ประสิทธิภาพความร้อน ประสิทธิภาพเสียง และประสิทธิภาพแสงอย่างเต็มที่ และใช้เทคโนโลยี วัสดุ วิธีการ และกระบวนการต่างๆ ของผนังม่าน เพื่อสร้างฟังก์ชันการห่อหุ้มที่เหนือกว่า เนื่องจากผนังม่านกระจกกรอบส่วนหน้าอาคารตั้งอยู่ในพื้นที่ที่มีนักท่องเที่ยวหนาแน่น สถาปนิกจึงให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับความเรียบง่ายและการซึมผ่านของผนังม่าน ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกกระจกที่มีขนาดฉากกั้นที่ใหญ่กว่า: กว้าง 2250 มม. x 3000 มม. สูง. ระบบใช้กรอบใสแนวตั้ง โครงสร้างแนวนอนของระบบโครงสร้างทางเดียว เนื่องจากโครงสร้างแนวนอน การซึมผ่านของส่วนหน้าดีขึ้นอย่างมาก คอลัมน์โลหะผสมอลูมิเนียมไม่เพียงแต่มีบทบาทในการรับน้ำหนักของโครงสร้าง แต่ยังคำนึงถึงบทบาทด้วย ของการแรเงาตกแต่ง สวยงาม และประหยัดต้นทุน คอลัมน์อลูมิเนียมอัลลอยด์ของผนังม่านกระจกกรอบด้านหน้าแบ่งออกเป็นส่วนภายในและภายนอก เสาอะลูมิเนียมด้านในและด้านนอกบรรลุวัตถุประสงค์ของแรงเสริมฤทธิ์กันผ่านการจัดเรียงสลักเกลียวสแตนเลส และรับน้ำหนักในแนวตั้งฉากกับพื้นผิวกระจก เสาด้านในอลูมิเนียมอัลลอยด์เชื่อมต่อกับโครงสร้างผนังม่านผ่าน "ที่หนีบสองตัวและแผ่นเหล็กหนึ่งแผ่น" ตัวเชื่อมต่อแผ่นเหล็กหนา 16 มม. สองตัวเชื่อมกับโครงสร้างเหล็กหลัก ตัวเชื่อมต่อแผ่นเหล็ก 18 มม. หนึ่งตัวและเสาอะลูมิเนียมเชื่อมต่อกับสลักเกลียวสแตนเลส M8 หลายตัว และตัวเชื่อมต่อเหล็ก 16 มม. และตัวเชื่อมต่อเหล็ก 18 มม. ถูกจับคู่และเชื่อมเข้าด้วยกันเพื่อปรับให้เข้ากับ ข้อผิดพลาดของโครงสร้างเหล็กหลัก เมื่อพิจารณาถึงความสำคัญของโครงการสนามบิน เพื่อให้แน่ใจว่ารูปแบบการออกแบบเป็นไปได้และการคำนวณทางทฤษฎีในเวลาเดียวกัน ยังดำเนินการทดสอบการจำลองที่เกี่ยวข้อง: เลือกการจำลองโครงท่อเหล็กกระดูกงูโลหะผสมอลูมิเนียม ด้วยการกำหนดค่าเดียวกันกับผ้าม่านสมัยใหม่ การทดสอบการออกแบบผนัง ผลการทดสอบสอดคล้องกับโครงสร้างของการคำนวณทางทฤษฎีขั้นพื้นฐาน สามารถแก้ปัญหากระจกได้โดยใช้วิธีแรงภายนอก และสามารถทำได้ง่าย ๆ ด้วยมือเดียวด้วยมือเดียว ผลการทดลองยังพิสูจน์ความเป็นไปได้ในการใช้เสาตรงและกระจกเพลทเพื่อจำลองพื้นผิวที่แปรผันเชิงพื้นที่