การจำแนกประเภทของผนังม่านแผงเทียม

ผนังม่านตกแต่งสถาปัตยกรรมเป็นผนังม่านสถาปัตยกรรมที่ติดตั้งบนผนังอื่น ๆ ตั้งอยู่ในพื้นที่กลางแจ้ง พื้นผิวด้านในไม่สัมผัสกับอากาศภายในอาคาร และส่วนใหญ่มีบทบาทในการตกแต่งภายนอก เนื่องจากผนังม่านไม่โปร่งใส ผนังม่านแผ่นเทียมจึงส่วนใหญ่ใช้ในรูปแบบของผนังม่านตกแต่งโดยมีผนังทึบด้านหลัง: (1) ผนังม่านแบบเปิด: ชั้นตกแต่งผนังภายนอกที่มีการระบายอากาศที่ด้านหลัง นั่นคือ รอยต่อ ระหว่างแผ่นผนังม่านไม่ได้ใช้มาตรการปิดผนึก และไม่มีประสิทธิภาพการกันซึมและกันน้ำของอาคารผนังม่าน ผนังม่านแบบเปิดประกอบด้วย: ประเภทตะเข็บเปิด, ประเภทที่พักพิงตะเข็บจาน, ประเภทตักตะเข็บจาน และผนังม่านชนิดแถบตะเข็บจาน ผนังม่านชั้นตกแต่งแบบเปิดประเภทนี้อยู่นอกผนังปิดทำให้เกิดม่านบังแดดและช่องระบายอากาศ ในขณะที่น้ำฝนจำนวนเล็กน้อยที่เข้าสู่ช่องอากาศจะระเหยไปตามผลของการระบายอากาศตามธรรมชาติ ช่วยปกป้องระบบผนังด้านหลังได้อย่างมีประสิทธิภาพ (2) ผนังม่านแบบปิด: มีการใช้มาตรการปิดผนึกระหว่างข้อต่อของแผ่นผนังม่าน และผนังม่านของอาคารมีประสิทธิภาพในการกันอากาศและกันน้ำ ผนังม่านปิดประกอบด้วย: ปิดการฉีดกาวและปิดแถบยาง นอกจากนี้ยังเป็นผนังม่านแผงเทียมตกแต่งที่มีผนังทึบด้านหลัง ผนังม่านอาคารเป็นผนังม่านในอาคารที่แยกพื้นที่ภายในและภายนอก และสัมผัสอากาศภายในและภายนอกโดยตรงด้วยฟังก์ชันการป้องกันและตกแต่งอุปกรณ์ต่อพ่วง นั่นคือผนังม่านอเนกประสงค์ที่เรียกกันทั่วไปในอุตสาหกรรม ผนังม่านแผ่นเทียม ผนังม่านตู้ที่ไม่มีผนังทึบด้านหลังประกอบด้วยผนังม่านปิดสองประเภทดังต่อไปนี้: (1) ระบบตู้ระบบแผงเดี่ยว: ผนังม่านปิดที่มีโครงสร้างแผ่นเพียงชั้นเดียว (คล้ายกับผนังม่านกระจกชนิดตู้) การรวมผนังภายนอกและแผงผนังภายใน - ระบบตู้ตัวถัง: การรวมแผงผนังภายนอกและแผงผนังภายในและกรอบรองรับและฉนวนกันความร้อนและวัสดุป้องกันอัคคีภัยเป็นทิศทางการพัฒนา ของอาคารสำเร็จรูปผนังม่านอาคารสูงและอาคารสูงพิเศษอุตสาหกรรมการประกอบ สำหรับแผงผนังม่านเทียมแบบเปิดที่มีการระบายอากาศด้านหลัง การทดสอบที่เกี่ยวข้องแสดงให้เห็นว่าผนังม่านแบบเปิดรับแรงลมได้ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับผนังม่านในอาคารแบบปิด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอิทธิพลของปัจจัยต่างๆ เช่น รูปร่างส่วนหน้า โครงสร้างรอยต่อของแผ่น ขนาดความกว้างของรอยตัด ความยาวรอยตัดต่อหน่วยพื้นที่ และข้อมูลการทดลองที่น้อยลง จึงไม่สามารถให้ปัจจัยการลดแบบรวมได้ในปัจจุบัน ในการออกแบบผนังม่าน ค่าสัมประสิทธิ์การลดสามารถกำหนดได้โดยการทดสอบแบบจำลองอุโมงค์ลมตามสถานการณ์ทางวิศวกรรมจริง